Halloween

Haaa! 't Is Halloween! Een commercieel feest! 't Is toch raar dat de mensen aan zulke feesten meedoen. De avond voor Allerheiligen en twee dagen voor Allerzielen. Twee andere feestdagen die er zijn om de doden te herdenken en te vereren. Een tijd waar verdriet en blijdschap dicht bij elkaar liggen. Maar nu worden die feestdagen allemaal verpest door Halloween. Hoe komt het eigenlijk dat zulk een belachelijk feest die twee christelijke feesten (die daarvoor ook door andere volkeren werden "gebruikt"). Is het voor de kinderen? Om ze te beschermen voor de realiteit van de dood en daarom een ander beeld ervan op te hangen? Of is het voor de ouderen zelf? Zodat ze zelf vergeten hoe hard en triestig het leven soms kan zijn? Omdat ze geen kracht kunnen putten uit het nadenken over de dood?
Ik ben alleszins een voorstander van de feestdagen Allerheiligen en Allerzielen en je zult me niet snel zien in een Halloweentocht!

Wat is God?

Op een ander forum is er een verwoede discussie losgebarsten over het bestaan van God. Ik heb toen het volgende getypt.
God is voor mij het niets. Het niets vult het heelal, het niets omringt ons én toch is het aanwezig. Het niets is er al voor het ontstaan van het heelal en het niets zal bij het sterven van het heelal er ook zijn. Het niets zit in ons, het niets maakt deel uit van ons. Wij zijn uit het niets "geschapen".
Onze kennis, ons vermogen om te spreken, te horen, te voelen,... alles is ontsproten uit het niets. Onze ziel is niets. Het is er altijd al geweest en hier op aarde is er rondom onze ziel een stoffelijk wezen gebouwd die tijdens het leven van die persoon kan bewerkt worden, waar er aan gesleuteld kan worden. Het leven is een verrijking voor de ziel maar is nog geen voltooiing.
Wat vinden jullie ervan? Wat is voor jullie God?

Vormenwereld

Ik zit nu thuis met mijn klein broertje. Gisterenavond was hij wat ziekjes, nu merk ik er niets van. Hij loopt en speelt hier rond met zo'n plezier... Ik zit er gelukkig dicht bij, mocht hij wat kattenkwaad uithalen, dan zie ik het meteen gebeuren.
Daarnet speelden we nog wat buiten. Een beetje voetballen. We hebben een bal liggen met een smiley op. Vreemd dat hij niet wist dat het een gezichtje was. Ik dacht even dat hij me niet verstond maar bij de bal met Winny the Pooh wist hij wel wie/wat er op de bal stond. En anderzijds, hij weet verdomd goed wanneer hij een snoepje ziet. We stapten de bakker binnen en het eerste wat hij zag waren koeken en snoepen. Hij kon ze zo uit elkaar halen. Zoiets kunnen we hem niet allemaal aangeleerd hebben, zou er dan toch zoiets zijn als een Vormenwereld? En waarom weet hij dat de handpop die de Duivel voorstelt, een kwaadaardig persoon is? Wij hebben die pop nog nooit getoond aan hem. Maar waarom herkende hij dan geen gezichtje in die smiley? En waarom zegt hij dan soms "paajd" tegen een ezel?
Toch raar, dat kinderen bij sommige voorstellingen, sommige zaken kan herkennen of linken aan andere zaken...

First post!

Eigenlijk heb ik totaal geen reden om een blog te beginnen. Toch heb ik dezer dagen veel blogs gevonden en ik moet zeggen, het spreekt me aan. Bij mij zult u geen vocabulaire hoogstandjes of grammaticale wondertjes vinden want daarvoor ben ik een te middelmatige schrijver.

Over schrijven gesproken, onlangs kwam ik een stukje van een verhaal tegen dat ik in het 3de middelbaar had geschreven. Het ging over de kruistocht van Godfried van Bouillon en de gemene tovenares Schèllu Kens. Er waren nog andere personages maar die ken ik niet meer. Het spijtige is dat het verhaal verdwenen is... ik heb ooit nog 2 pagina's ingescand maar dat is dan ook alles. We gingen het ooit eens digitaliseren maar da's er nooit van gekomen.

Toch spijtig dat sommige herinneringen zomaar verdwijnen zonder dat je het wilt, niet? Ik had vroeger een hele map met allemaal dingen in wat ik later wilde maken zoals een tekening van een schilderij of een schets van een zeepkistenmobiel maar die zijn plots verdwenen... Ik denk dat ik zo'n 7 jaar moet geweest zijn. Een hele dag zitten zoeken naar die map maar niet terug gevonden met de nodige nijd en tranen tot gevolg.

Waarom zijn zo veel dingen vergankelijk? Waarom geeft elk moment een ander gevoel? Zou het niet leuk zijn om een gevoel in een map te steken zodat je later terug hetzelfde gelukmakende gevoel krijgt? Dat je een papiertje hebt van uit je kindertijd en dan later terug het kind-zijn kunt herbeleven?
Was het maar zo eenvoudig...

Mathias